سوزدل قربونت برم خدا چقدر غریبی رو زمین
| ||
|
وقتی یه مرد غم داره یه کوهی از درد داره وقتی که غم و سر در گمی گریبان یک مرد را بگیرد وقتی یه مرد به تنهایی خویش پناه می برد .وقتی علاقه ای به پشت سر نگاه کردن و امیدی به اینده نداره .... وقتی بغض گلوشو فشار میده ولی مجبوره واسه حفظ غرورش لبخند بزنه ....یه کوه درد می شه یه کوه آتشفشان که جلوی فورانش و غرور گرفته در بغض و ناراحتی ......در تنهایی که فقط خودش باشه و خدایش......... گریه نمی کنه فریاد میزنه ............گله می کنه ......قدم میزنه ولی بازم بی صدا ...بی صداتر از قبل ......اشک تلخی از قلبش تراوش می کند و به روی سوز جگرش می ریزد...و اینها همه خوب است چون هنوز غرور دارد نظرات شما عزیزان: |
|
[ طراحی : میهن اسکین ] [ Weblog Themes By : MihanSkin ] |